Πώς η Angelina έδωσε ελπίδα και ταυτόχρονα θύμωσε τόσο κόσμο; Όταν η Anglelina Jolie αποφάσισε να δημοσιοποιήσει μια πολύ προσωπική ιστορία, αν όχι για πρώτη φορά, τότε ήταν από τις ελάχιστες στιγμές, που είδαμε το internet, αυτό το απύθμενο καζάνι σαρκασμού και κυνικότητας, να σιωπά και να δείχνει ένα άλλο, εξευγενισμένο πρόσωπο. Ίσως η ιστορία ήταν πολύ δραματική και πολύ ανθρώπινη για να αντέξει αστειάκια και σχολιάκια.
Όλα αυτά όμως χθες, γιατί από σήμερα, το θέμα της Angelina έγινε άλλη μια ιστορία, την οποία τράβηξαν αρκετοί από τα μαλλιά προκειμένου να αποκτήσουν περισσότερα κακαρίσματα.
Και μέχρι ενός σημείου την καχυποψία την καταλαβαίνω. Δηλαδή το γεγονός ότι επέλεξε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή και αποφάσισε να δημοσιοποιήσει ένα τόσο σοβαρό και προσωπικό θέμα υγείας μπορεί και να γεννήσει υποψίες.
Ίσως το κάνει για λόγους ματαιοδοξίας υποστήριξαν κάποιοι, ίσως για ναρκισσιστικούς λόγους, μιας και είναι εθισμένη στη δημοσιότητα και θέλει να ενισχύσει το πανίσχυρο κοινωνικό προφίλ που έχει χτίσει όλα αυτά τα χρόνια, ίσως ακόμη και ότι μπορεί να κέρδισε αμύθητα ποσά από την εταιρία που ειδικεύεται στο γονιδιακό έλεγχο. Λέγεται ότι η εταιρία που κατέχει το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το πανάκριβο τεστ που δείχνει την πιθανότητα προδιάθεσης προσβολής από καρκίνο, η Myriad Genetics, είδε την μετοχή της να ανεβαίνει 3 τοις εκατό στο χρηματιστήριο μόνο σε μια μέρα και αυτό μεταφράζεται σε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια.
Τι να σας πω, τα πάντα περιμένω και για όλα είμαι υποψιασμένος, αλλά πώς από τα σενάρια συνωμοσίας, φτάσαμε στο σημερινό χάλι των ελληνικών νοσοκομείων και στο τραγικό σύστημα υγείας, δεν ξέρω.
Διάβασα στήλες που μιλάνε για τις χιλιάδες ανώνυμες Ελληνίδες που δίνουν τη δική τους αθόρυβη μάχη με τη ζωή και το θάνατο. Διάβασα άρθρα που λένε πώς και οι όμορφοι, ταλαντούχοι και πάμπλουτοι άνθρωποι έχουν τους δικούς τους δαίμονες και διέκρινα μια νότα χαράς που ο καρκίνος έρχεται σαν Νέμεσις των πετυχημένων και διάσημων και τέλος διάβασα και τη ανακοίνωση του ΠΑΜΕ που λέει ότι οι αστοί(;) δημοσιογράφοι προβάλλουν την Angelina ως "πρότυπο γυναίκας αγωνίστριας", ενώ οι πραγματικές αγωνίστριες είναι οι εκατοντάδες εργάτριες, άλλες λαϊκές γυναίκες που εξακολουθούν, παρά την αρρώστια, να δίνουν τη μάχη του μεροκάματου, τη μάχη του μεγαλώματος και της ανατροφής των παιδιών χωρίς νταντάδες, τη μάχη συμμετοχής στους καθημερινούς κοινωνικούς αγώνες».
Το ποιος είναι αγωνιστής ή όχι δεν θα το κανονίσει το ΠΑΜΕ και το κάθε ΠΑΜΕ. Κάθε άνθρωπος που μάχεται για τη ζωή του και πασχίζει να μην πεθάνει είναι αγωνιστής, ασχέτως πορτοφολιού και φήμης.
Η Angelina έγινε εξώφυλλο στο περιοδικό Time, έγινε θέμα σε όλα τα τηλεοπτικά κανάλια του κόσμου, πρωτοσέλιδη είδηση, αντικείμενο διαμάχης γιατρών που υποστηρίζουν τα δύο αντίθετα στρατόπεδα και τελικά έριξε φως σε ένα σκοτεινό, άσχημο και για την Ελλάδα ακόμη ταμπού, θέμα: Τον καρκίνο. Και αυτό από μόνο του λέει κάτι.
Όλα αυτά όμως χθες, γιατί από σήμερα, το θέμα της Angelina έγινε άλλη μια ιστορία, την οποία τράβηξαν αρκετοί από τα μαλλιά προκειμένου να αποκτήσουν περισσότερα κακαρίσματα.
Και μέχρι ενός σημείου την καχυποψία την καταλαβαίνω. Δηλαδή το γεγονός ότι επέλεξε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή και αποφάσισε να δημοσιοποιήσει ένα τόσο σοβαρό και προσωπικό θέμα υγείας μπορεί και να γεννήσει υποψίες.
Ίσως το κάνει για λόγους ματαιοδοξίας υποστήριξαν κάποιοι, ίσως για ναρκισσιστικούς λόγους, μιας και είναι εθισμένη στη δημοσιότητα και θέλει να ενισχύσει το πανίσχυρο κοινωνικό προφίλ που έχει χτίσει όλα αυτά τα χρόνια, ίσως ακόμη και ότι μπορεί να κέρδισε αμύθητα ποσά από την εταιρία που ειδικεύεται στο γονιδιακό έλεγχο. Λέγεται ότι η εταιρία που κατέχει το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το πανάκριβο τεστ που δείχνει την πιθανότητα προδιάθεσης προσβολής από καρκίνο, η Myriad Genetics, είδε την μετοχή της να ανεβαίνει 3 τοις εκατό στο χρηματιστήριο μόνο σε μια μέρα και αυτό μεταφράζεται σε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια.
Τι να σας πω, τα πάντα περιμένω και για όλα είμαι υποψιασμένος, αλλά πώς από τα σενάρια συνωμοσίας, φτάσαμε στο σημερινό χάλι των ελληνικών νοσοκομείων και στο τραγικό σύστημα υγείας, δεν ξέρω.
Διάβασα στήλες που μιλάνε για τις χιλιάδες ανώνυμες Ελληνίδες που δίνουν τη δική τους αθόρυβη μάχη με τη ζωή και το θάνατο. Διάβασα άρθρα που λένε πώς και οι όμορφοι, ταλαντούχοι και πάμπλουτοι άνθρωποι έχουν τους δικούς τους δαίμονες και διέκρινα μια νότα χαράς που ο καρκίνος έρχεται σαν Νέμεσις των πετυχημένων και διάσημων και τέλος διάβασα και τη ανακοίνωση του ΠΑΜΕ που λέει ότι οι αστοί(;) δημοσιογράφοι προβάλλουν την Angelina ως "πρότυπο γυναίκας αγωνίστριας", ενώ οι πραγματικές αγωνίστριες είναι οι εκατοντάδες εργάτριες, άλλες λαϊκές γυναίκες που εξακολουθούν, παρά την αρρώστια, να δίνουν τη μάχη του μεροκάματου, τη μάχη του μεγαλώματος και της ανατροφής των παιδιών χωρίς νταντάδες, τη μάχη συμμετοχής στους καθημερινούς κοινωνικούς αγώνες».
Το ποιος είναι αγωνιστής ή όχι δεν θα το κανονίσει το ΠΑΜΕ και το κάθε ΠΑΜΕ. Κάθε άνθρωπος που μάχεται για τη ζωή του και πασχίζει να μην πεθάνει είναι αγωνιστής, ασχέτως πορτοφολιού και φήμης.
Η Angelina έγινε εξώφυλλο στο περιοδικό Time, έγινε θέμα σε όλα τα τηλεοπτικά κανάλια του κόσμου, πρωτοσέλιδη είδηση, αντικείμενο διαμάχης γιατρών που υποστηρίζουν τα δύο αντίθετα στρατόπεδα και τελικά έριξε φως σε ένα σκοτεινό, άσχημο και για την Ελλάδα ακόμη ταμπού, θέμα: Τον καρκίνο. Και αυτό από μόνο του λέει κάτι.